Matka, która kocha swoje dzieci, pragnie podzielić się z nimi posiadanym dobrem, aby mogły one właściwie wzrastać i zmierzać we właściwym kierunku. W swej macierzyńskiej miłości nieustannie podejmuje wysiłki, aby wskazać im drogę do prawdziwego szczęścia. Kochająca matka troszczy się o każde swe dziecko, także o te, które nie zawsze odpowiada na jej miłość gubiąc się na życiowych drogach. Prawdziwa matka zawsze kocha i nieustannie pragnie dobra dla wszystkich swych dzieci

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego zwraca nasza uwagę na tajemnicę zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Mocą zmartwychwstałego Zbawiciela mamy szansę przechodzić ze śmierci do nowego życia. Dokonuje się to nie tylko w wymiarze ostatecznym, gdy ciało otrzymuje życiodajną łaskę wstępując w przestrzeń nieśmiertelności, lecz także w obszarze duchowym już w doczesności, kiedy to dusza ludzka każdego dnia ma szansę na nowo „ożywać” z Chrystusem

Przed nami czas Wielkiego Postu, który rozpoczniemy w Środę Popielcową. W ten dzień w liturgii Kościoła dokonuje się obrzęd posypania głowy popiołem. Owy gest liturgiczny zawiera bogate znaczenie. Wśród różnych jego aspektów symbolicznych warto zwrócić uwagę, że jest on znakiem wyrażającym świadomość przemijania i kruchości życia ludzkiego

Rok liturgiczny przebiega w toku różnych okresów podkreślających i uobecniających poszczególne tajemnice zbawienia. Niedawno przeżywaliśmy czas związany z wydarzeniem Narodzenia Pańskiego, za kilka tygodni rozpoczniemy Wielki Post, teraz zaś trwamy w Okresie Zwykłym w ciągu roku

„To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione” (1J 1,1-2)

Oczekiwanie jest nieodłącznie związane z naturą ludzką zanurzoną w czasie. Człowiek żyjąc w wymiarze doczesnym doświadcza, że nieustannie czegoś potrzebuje, aby właściwie funkcjonować i osiągnąć szczęście. Doświadczenie różnych braków skłania człowieka do oczekiwania na dobra, które mogą zaspokoić jego potrzeby i pragnienia. Niektóre z tych dóbr jest on w stanie osiągnąć przy pomocy ludzkiego wysiłku

Różaniec święty jest duchową drogą prowadzącą do spotkania z Jezusem Chrystusem. Prowadzeni przez Matkę Bożą przemierzamy przez tajemnice różańcowe rozważając konkretne wydarzenia z życia Zbawiciela. Na tej drodze Maryja nie tylko wprowadza nas w scenerię kolejnej tajemnicy wyjętej z Ewangelii. Nie chodzi tutaj bowiem o same intelektualne przyswojenie faktografii ewangelicznej sceny, lecz o wejście w jej duchową głębię

Czas jest miarą wszelkich zmian dokonujących się w otaczającej nas rzeczywistości i w nas samych. Wszystko, co podlega szeroko pojętej zmianie zanurzone jest w czasie

Ludzkie serce rozumiane jako symbol duchowej głębi człowieka bije swoim właściwym rytmem, gdy jest zjednoczone z sercem drugiej osoby. W osamotnieniu przeżywa ono tęsknotę i głęboki ból, gdyż ze swej natury powołane jest do miłości w międzyosobowej relacji. W swej otwartości na inne serce dąży ono do zawiązania z nim więzi, aby przeżywać wzajemne obdarowanie miłością

Przeżywany obecnie okres Zmartwychwstania Pańskiego prowadzi nas w Liturgii przez szereg czytań biblijnych, które ukazują wiarę Apostołów w to, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Zdolni są oni do dawania gorliwego świadectwa o tej prawdzie mimo różnych przeciwności i prześladowań

Zmartwychwstały Chrystus opuścił grób, aby człowiek przestał tkwić w grobie beznadziei i rozpaczy. W mocy „Pierworodnego spośród umarłych” blask życia wkracza w ciemność i chłód ludzkiej egzystencji. Zwycięstwo Zmartwychwstania przezwycięża śmierć i ożywia człowieka nie tylko na końcu czasów w wymiarze cielesnym, ale dotyka swą życiodajną mocą ludzką duszę w codziennym kroczeniu po drodze życia

Nadchodzący czas Wielkiego Postu niesie ze sobą kolejną okazję do pogłębienia osobistej relacji z Jezusem Chrystusem. Na wielkopostnej drodze, która szczególnie sprzyja umocnieniu tej więzi, wielkie znaczenie ma praktykowanie ascezy. Polega ona na współpracy z Bożą łaską, aby zyskać nową wolność w korzystaniu z ziemskich dóbr i odpowiedni w stosunku do nich dystans

W oddaleniu po grzechu pierworodnym człowiek potrzebował ponownego spotkania ze Stwórcą, aby przyjąć dar nowego zjednoczenia. Same ludzkie wysiłki uniemożliwiały jednak osiągnięcie odnowionej jedności z Bogiem. Człowiek sam nie potrafił osiągnąć stanu pełnej relacji ze Stworzycielem. Potrzebna była więc Boska interwencja, aby mieć udział w doskonałej wspólnocie

Postawa czekania na spotkanie z jakąś osobą może wiązać się z różnymi, a nawet odmiennymi stanami ludzkiego serca. Z jednej strony można oczekiwać kogoś z radością i wewnętrznym pokojem, z drugiej zaś strony czekaniu może towarzyszyć smutek i lęk. Im głębsza znajomość i miłość do drugiej osoby, tym większa radość rodzi się w sercu tego, kto czeka

Jednym z centralnych tematów związanych ze świętowaniem rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości jest zagadnienie wolności. W wymiarze nie tylko narodowym, lecz także indywidualnym pojmowana jest ona w kategorii daru i zadania

Piękno i bogactwo miłości macierzyńskiej wyraża się na wiele sposobów. Matka, która prawdziwie kocha, żyje życiem swego dziecka. Noszące je w swoim sercu gromadzi ona wiele wspomnień ze wspólnie przeżytych chwil. Kochająca matka doskonale zna swoje dziecko i niejednokrotnie dzieli się z innymi przeżyciami płynącymi z jej głębokiej macierzyńskiej więzi

Czas odpoczynku dotyczy nie tylko regeneracji fizycznej i psychicznej, a więc wymiarów związanych z ciałem. Wpływa on także na ludzkiego ducha. Aby rzeczywiście odpocząć, nie wystarczy zadowolić się organizacją wakacyjnych, czy urlopowych udogodnień związanych z potrzebami ciała

„I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36,26). Słowa te pochodzą z Księgi proroka Ezechiela i zawierają Bożą obietnicę dotyczącą odnowy ludzkiego serca. Wymaga ono bowiem uzdrowienia, gdyż stało się jak kamień wskutek utraty prawdziwego życia

Dnia 9 maja br. w naszej parafii Ksiądz Biskup Józef Szamocki udzieli młodzieży Sakramentu Bierzmowania. W związku z tym uroczystym wydarzeniem, podczas którego w sakramencie dojrzałości chrześcijańskiej Duch Święty w sposób szczególny obdaruje młodych ludzi swoimi darami, warto na nowo uzmysłowić sobie znaczenie Jego działania w życiu człowieka

Pragnienie życia wpisane jest w serce każdego człowieka. Na przestrzeni wieków podejmuje on starania, aby zabezpieczyć swoje życie przed chorobami, ubóstwem, kataklizmami, zagrożeniami militarnymi. Wśród różnych niebezpieczeństw ludzki wysiłek w trosce o życie staje się jednak bezskuteczny wobec problemu śmierci. Mimo postępu naukowego i technicznego człowiek przekonuje się o przemijalności swojego istnienia na tym świecie

W dniach 12-15 marca w naszej parafii odbędą się rekolekcje wielkopostne wraz z odnowieniem Misji Świętych. Poprowadzi je dla nas ojciec Piotr Paradowski OFM Conv. Msze Święte wraz z nauką rekolekcyjną będą sprawowane w pierwszym dniu (niedziela, 12 marca) według stałego porządku niedzielnego; w kolejne zaś dni (od poniedziałku do środy) w Lubawie o godz. 6.45, 17.00, 19.00, w Mortęgach o godz. 18.00